Oproep tot een openbaar debat over de voorwaarden voor toestemming van besnijdenis

Français – English – Deutsch – Español – עברית – العربية – Português – Nederlands

Overzicht

> Ontvangers
1 – Besnijdenis en lijden: van onwetendheid naar ontkenning
2 – De Amerikaanse besnijdenis cultuur van pasgeborenen spreidt zich uit over de hele wereld
3 – In Frankrijk: binnenlandse vluchtelingen
4 – Van “vrijheid van godsdienst” naar “vrijheid om op te leggen”
5 – Een wereldwijde consensus binnen handbereik over de leeftijd van toestemming voor besnijdenis
Bijlage – Open brief aan Moslim en Joodse religieuze leiders
Bijlage – Persmap

Publieke ondertekenaars
Organisaties
Prominente personen

Internationale campagne
Juli 2019: 1ste persbericht

Ontvangers

Aan Marlène Schiappa, Staatssecretaris voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen en de strijd tegen discriminatie

cc:
Agnès Buzyn, Minister voor Solidariteit en Gezondheid
Adrien Taquet, Staatssecretaris van de Minister voor Solidariteit en Gezondheid
Nicole Belloubet, Kinderadvocaat, Ministerie van Justitie
Geneviève Avenard, Kinderombudsman
Gilles Bloch, Voorzitter en Directeur van het Institut national de la santé et de la recherche médicale (INSERM)

Europees Instituut voor gendergelijkheid – EIGE
Commission nationale consultative des droits de l’homme (CNCDH)
Adviesraad voor Gelijkheid tussen Vrouwen en Mannen (G7)
Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid (Europees parlement)
Raadgevend Comité voor gelijke kansen van mannen en vrouwen (Europese commissie)
Gendergelijkheid commissie (Raad van Europa)
Association des Ombudsmans et Médiateurs Francophones (AOMF)
Europees Netwerk van Kinderombudsmannen (ENOC)

Start van deze internationale campagne zomer 2019

Mevrouw de Staatssecretaris,

De ondertekenaars van deze petitie die afschaffing wensen van seksuele verminking, feliciteren U met uw initiatief voor een “plan tegen vrouwelijke seksuele verminking”. Een plan om mannelijke seksuele verminking aan te pakken is ook nodig. Naar schatting 1 op de 4 jongens wereldwijd is besneden zonder dat hij een vrije keuze had of juist geïnformeerd is en zonder medische noodzaak.

1 – Besnijdenis en lijden: van onwetendheid naar ontkenning

Onwetendheid – Besnijdenis is een onomkeerbare verwijdering van de voorhuid dat levenslang, ernstig lijden kan veroorzaken. Institutionele erkenning van dit fysieke en psychologische lijden ontbreekt en is nog niet onderzocht, voorkomen of hersteld. Teken van hoop, een dergelijke erkenning werd uiteindelijk in 2016 gemaakt in de kritiek die het Comité tegen foltering van de VN tot Frankrijk richtte op interseksuele kinderen, en wekte het feit dat vrouwen helaas niet de enigen zijn slachtoffers van seksuele verminking (Tribune « Voor het stoppen van verminkingen van intersekse kinderen » Libération 10 september 2018).

Ontkenning – Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat besnijdenis van pasgeborenen extreme pijn veroorzaakt. Dit is aangetoond door een significante verhoging van de hartslag en cortisol niveau [1]. De extreme pijn is niet verwonderlijk omdat de voorhuid het gevoeligste deel van de penis is, en effectieve verdoving zou een hoger risico op overlijden met zich meebrengen. Verbazingwekkend genoeg lijkt geen enkele instelling voor kinderbescherming zich hier zorgen over te maken.

2 – De Amerikaanse besnijdeniscultuur van pasgeborenen neemt hele wereld over

Verenigde Staten – Naast de hevige pijn die aan miljoenen baby’s toegebracht wordt, kan besnijdenis van pasgeboren alleen al in de Verenigde Staten elk jaar 100 tot 200 doden veroorzaken. Dit cijfer is duidelijk twijfelachtig, omdat er vreemd genoeg in de wereld geen officiële statistieken zijn die het mogelijk zouden maken een duidelijk beeld te krijgen. Dergelijke sterfgevallen zijn inderdaad verborgen omdat ze toegeschreven worden aan « bloeding, infectie, hartstilstand, anesthesie ongeluk » en niet aan « besnijdenis », waardoor ze niet voor de rechter kunnen worden gebracht. Welke dwingende reden is er voor deze afwijking door ‘s werelds leidende macht? De strijd tegen masturbatie. Dit is de vergeten religieuze oorsprong van een Amerikaanse traditie die meer dan een eeuw geleden is ontstaan en voortdurend op zoek is naar een wetenschappelijke rechtvaardiging. Als enige ter wereld en tegen alle bewijzen in, blijft de American Academy of Pediatrics beweren dat « de gezondheidsvoordelen van de besnijdenis van pasgeboren jongens opwegen tegen de risico’s« .

WHO / UNAIDS – De uitgebreide besnijdenis campagne die in 2007 door de WHO en UNAIDS werd gelanceerd, geïnspireerd door het Amerikaanse model, richt zich nu ook op pasgeborenen: “Omdat besnijdenis bij pasgeborenen een minder gecompliceerde en risicovolle procedure is dan besnijdenis bij jonge jongens, adolescenten of volwassenen moeten dergelijke landen overwegen hoe ze neonatale besnijdenis op een veilige, cultureel aanvaardbare en duurzame manier kunnen bevorderen. ”UNICEF steunt deze campagne, ondanks haar missie “ om te pleiten voor de bescherming van kinderrechten, om te helpen voorzien in hun basisbehoeften en hun kansen te vergroten om hun volledige potentieel te bereiken. ”

Gebrek aan toestemming? Het is moeilijk te geloven dat de 20 miljoen Afrikanen die al besneden zijn als onderdeel van deze campagne, gefinancierd door Amerikaanse filantropie [2], in vrijheid en geïnformeerd toestemming hebben gegeven:
– aan het onomkeerbare verlies van een essentieel onderdeel van hun seksuele vermogens;
– aan de extreme pijn van hun pasgeborenen jongens;
– voor besnijdenis die « risicovoller » is voor volwassenen dan voor pasgeborenen, terwijl dit risico al onaanvaardbaar is voor pasgeborenen.

Als er kan worden bewezen dat er een gebrek aan toestemming is geweest, een hypothese die een internationale onderzoekscommissie gemakkelijk zou kunnen onderzoeken, moeten degenen die verantwoordelijk zijn voor deze campagne worden bestraft en financiële compensatie worden betaald aan de miljoenen Afrikaanse slachtoffers wier stemmen worden genegeerd door de media.

3 – In Frankrijk: interne vluchtelingen

Ontkenning van rechtvaardigheid – Een catalogus van discriminatie tussen vrouwen en mannen op het gebied van seksuele verminking moet nog worden vastgesteld: dit maakt deel uit van de missie van uw staatssecretariaat. Het nieuwste voorbeeld is de « asiel- en immigratiewetgeving van 2018 », die de bescherming van jongens beperkt tot gevallen van seksuele verminking « die waarschijnlijk hun voortplantingsfunctie veranderen« . Als deze wet de gelijkheid met vrouwen zou hebben gerespecteerd, zou Frankrijk veel interne vluchtelingen hebben die tegenwoordig te maken hebben met een rechtsweigering: hoeveel ontslagen zijn er geweest waar minderjarigen ritueel werden besneden tegen de wil van de moeder of vader? Hoeveel sterfgevallen en onomkeerbare complicaties met betrekking tot deze amputatie werden zonder medische noodzaak en nog minder de toestemming van het kind uitgevoerd? Waar moeten minderjarigen die door hun eigen ouders worden bedreigd, een toevluchtsoord vinden? Op welke juridische ondersteuning kunnen ze rekenen om aan hun seksuele verminking te ontsnappen of op zijn minst verholpen te worden? Zoals u zei voor « kleine meisjes », zijn er nog steeds teveel kleine jongens « die vreedzaam op vakantie gaan met hun gezin zonder te weten » dat ze daar worden besneden.

Sociale kosten – Dit is een geval van schijnbaar anekdotische discriminatie die de omvang van het schandaal onthult. Overheidsfinanciering dekt in feite de kosten van hersteloperaties voor vrouwelijke seksuele verminking, maar niet voor besnijdenis, zoals de kosten van het herstellen van de voorhuid. Aangezien het besnijdenis percentage 14% is in Frankrijk, terwijl het bijna 0% is in de Noordse landen en Japan, kunnen we er echt van uitgaan dat deze kloof geen seksuele verminkingen omvat waarvoor compensatie moet worden betaald op basis van gelijkheid met vrouwen? Heeft de Rekenkamer geverifieerd of de vergoedingen voor besnijdenis door de sociale zekerheid – 80.000 in 2011 – overeenstemmen met een medische noodzaak op basis van echte geïnformeerde toestemming? Het hoogtepunt van ironie zou zijn dat het geld van de belastingbetaler morgen wordt gebruikt om schadevergoedingen te maken die dezelfde belastingbetalers vandaag hebben gefinancierd. Het zou voldoende zijn om vanaf 2020 in Frankrijk voorafgaand akkoord aan te nemen om minder dan 1% restitueerbare besnijdenissen te bereiken, zoals in het geval van Finland. In het Verenigd Koninkrijk daalde het aantal neonatale besnijdenis toen « de nieuwe Britse nationale gezondheidsdienst besloot het niet meer te vergoeden ». Hoeveel tientallen miljoenen jaarlijkse publieke besparingen kunnen worden behaald door voorafgaand akkoord, rekening houdend met de volledige kosten van besnijdenis, inclusief noodgevallen en reparaties in het geval van complicaties? Dit zijn middelen die goed kunnen worden gebruikt voor programma’s om vrouwelijke, intersekse en mannelijke seksuele verminkingen te voorkomen en te herstellen.

Geef voorlichting over penis gezondheid – De praktijk van gedwongen terugtrekking van de voorhuid moet ook worden opgenomen in het bereik van mannelijke seksuele verminking. Bij de geboorte zijn de voorhuid en eikel verkleefd, maar ze scheiden uit zichzelf en geleidelijk tijdens de kindertijd. Het terugtrekken van de voorhuid is mogelijk op zeer verschillende leeftijden, afhankelijk van het individu, en dit is normaal is. Het forceren van een terugtrekking van de voorhuid kan verwondingen of andere complicaties veroorzaken die kunnen leiden tot de verwijdering ervan. Veel bewijsmateriaal bevestigt de persistentie van deze invasieve, onnodige, traumatische en schadelijke praktijk, hetzij binnen het gezin of in een algemene medische of ziekenhuisomgeving, of zelfs op scholen. We moeten een einde maken aan de gevaarlijke mythe dat besnijdenis hygiënischer is, wat ook als excuus dient. Er moet een goed trainingsprogramma worden ingevoerd op het gebied van de gezondheid van de penis.

4 – Van « vrijheid van godsdienst » naar « vrijheid om te dwingen »

Secularisme – Het is de hoogste tijd om een seculiere stem te horen, omdat niet-consensuele rituele besnijdenis echt een vorm van « geweld tegen mannen » is. Vooral omdat dit soort schending van de seksualiteit van kinderen onlangs ongelukkigerwijs de steun heeft gekregen van katholieke autoriteiten en andere denominaties van het christendom. [4]

Vrijheid om te dwingen – In het geval van dergelijk geweld is de geclaimde « vrijheid van godsdienst » eigenlijk een « vrijheid om te dwingen » van de meest kwetsbaren: een duidelijke tegenstelling. Wat betreft het voorwendsel dat vaak door aanhangers van de traditionele besnijdenis wordt aangehaald dat het het risico op HIV-infectie van vrouwen op mannen vermindert in het geval van vaginale penetratie, dit is duidelijk niet relevant voor jongens die te jong zijn voor dergelijke relaties.

5 – Een wereldwijde consensus binnen handbereik op de leeftijd van toestemming voor besnijdenis

Openbaar debat – In het licht van dit ‘kruisvuur’ met betrekking tot de geslachtsorganen van kinderen, roepen we op tot een openbaar debat over de voorwaarden voor toestemming voor besnijdenis, in een geest van compassie. Het symposium over de toekomst van de besnijdenis georganiseerd in 2015 door de « Association des Médecins Israélites de France » (Vereniging van Joodse artsen van Frankrijk) en het « Fonds Social Juif Unifié » (Verenigd Joods Sociaal Fonds) heeft de weg geëffend voor een dergelijk debat. Zij onderkennen dat de besnijdenis van pasgeborenen onvermijdelijke pijn en een risico op complicaties veroorzaakt, en dat het in bepaalde situaties moet worden uitgesteld. Het is met het oog op instemming met besnijdenis alleen indien het uitgevoerd wordt op de leeftijd dat echt vrije en geïnformeerde toestemming gegeven kan worden dat we moslim en joodse religieuze leiders hebben geïnformeerd over de lancering van dit beroep.

Van de G7 tot de hele wereld – We vragen dat het onderwerp besnijdenis een van de « prioriteiten van het Franse voorzitterschap van de G7 » is, gelijk aan vrouwelijke seksuele verminking, zonder verminking van intersekse kinderen te vergeten. Zou de wereldgemeenschap niet hulp moeten bieden aan alle kinderen die risico lopen, zonder te discrimineren?

Bedankt voor uw aandacht.

Referenties

1. Joodse besnijdenis: een alternatief perspectief, Jenny Goodman, BJU International (1999), 83, Suppl. 1, 22–27
2. Het betrekken van  Bill & Melinda Gates Foundation, Johns Hopkins, Clinton Health Access Initiative of PEPFAR in de publieke sector
3. Naître est-il dans l’intérêt de l’enfant ? (Is geboren worden  in het belang van het kind?), Jean-Christophe Lurenbaum, 2011 (jcl.algosphere.org)
4. Christenen, Joden en Moslims bezorgd over het IJslandse besnijdenis voorstel van de Raad van Europese Bisschoppenconferenties en de Conferentie van Europese Kerken, 15 maart 2018

Open brief aan Moslim en Joodse religieuze leiders

Persmap (volledige versie in het Frans)

Teken de petitie

Uw gegevens zullen niet worden gepubliceerd

[emailpetition id= »1″]

Iedere 3 seconden wordt er een kind besneden in de wereld

Geef alstublieft aan onze campagne

[signaturecount id= »1″] handtekeningen – Minstens 1 per stip

Openbare ondertekenaars (neem contact op om te tekenen)

Organisaties : Algoprioritarist, Excision, Intersex & Trans, Gender & Feminism, Kiddism, Health, Sexo, Legal, Secular, Intelligentsia, Political, Muslim culture, Ancestral culture, Jewish culture, Animal, Circumcision

Prominente personen: Excision, Intersex & Trans, Gender & Feminism, Kiddism, Health, Sexo, Legal, Secular, Intelligentsia, Political, Muslim culture, Ancestral culture, Jewish culture, Animal, Circumcision

Internationale campagne

Juli 2019: 1ste persbericht

Bron: 24PRESSE 18 juli, 2019 Seksuele verminking: een oproep tot een publiek debat over besnijdenis Een oproep tot het openen van een publiek debat over de voorwaarden voor toestemming voor besnijdenis van mannen is gericht aan de Franse regering en internationale instellingen. Deze oproep is al door veel personen en organisaties uit meer dan vijftig landen, die zich bezighouden met het welzijn van kinderen, ondertekend. Deze ondertekenaars komen samen vanuit allerlei  disciplines en gezichtspunten, met als gemeenschappelijk doel het beschermen van kinderen: tegenstanders van besnijden (genitale verminking), voorstanders van feminisme, secularisme, gezondheid, wetenschap en zelfs religie. Seksediscriminatie Deze oproep, gericht aan vele prominente instellingen en publieke voorstanders, met name Marlène Schiappa, belast met gendergelijkheid en de strijd tegen discriminatie, hekelt de aanhoudende discriminatie met betrekking tot genitale verminking van vrouwen en mannen, zonder intersekse mensen te vergeten. Besnijdenis bij mannen kan ook een bron zijn van zwaar en levenslang lijden. Van « Vrijheid van Godsdienst” naar « Vrijheid om te dwingen” Aan deze oproep bijgevoegd zijn open brieven gericht aan moslim- en joodse religieuze autoriteiten, die de aandacht vestigen op « het feit dat dit beroep in het bijzonder gericht is op de besnijdenis van [mannelijke] pasgeborenen ». Eeuwenlang is de schuldige stilte van openbare instellingen medeplichtig geweest aan miljoenen besnijdenissen die zonder behoorlijke verdoving worden toegepast, bij pasgeborenen die slachtoffers zijn die extreme pijnniveaus ervaren, volgens indicatoren zoals een significante toename van de hartslag of het cortisolniveau. Gebrek aan toestemming? Terwijl de Verenigde Staten zich inzetten om de besnijdenis over de hele wereld te verspreiden onder het mom van hiv / aids bestrijding, zal de volgende stap in ons initiatief zijn om een internationaal gecoördineerde inspanning te leveren die dit beroep in alle landen zal uitbreiden. Deze inspanning zal met name gericht zijn op de oprichting van een onderzoekscommissie die zich richt op de massale besnijdenis campagnes die de WHO en UNAIDS begin 2007 hebben gevoerd en de mogelijke « gebrek aan toestemming » van miljoenen Afrikanen onderzoekt. Voorafgaand akkoord van de ziektekostenverzekering De zaak van een 8-jarig kind dat werd bedreigd met religieuze besnijdenis, onder het voorwendsel van een medische besnijdenis die door de ziekteverzekering werd vergoed, werd doorgestuurd naar de advocaat van de kinderen: tot op heden is er geen reactie geweest op onze twee waarschuwende e-mails. In een tijd dat Frankrijk het ‘slaan van kinderen’ net heeft verboden, is het de hoogste tijd om een voorafgaande overeenkomst (voorafgaand akkoord) aan te vragen voor elke besnijdenis.